Σαν μοντέρνοι Κέρβεροι χορεύουν και γαβγίζουν γύρω μας. Βρομόσκυλα.
«Κοπάνα τον! Κοπάνα τον!»
Τα παιδιά του γυμναστηρίου βρίζουν μανάδες.
Καταπίνω τα κόκκινα ξίφη με το πιο φρικαλέο χαμόγελο.
«Κοπάνα τον! Κοπάνα τον!»
Τα παιδιά του γυμναστηρίου βρίζουν μανάδες.
Καταπίνω τα κόκκινα ξίφη με το πιο φρικαλέο χαμόγελο.
Η πολιτεία πήρε την πιο κατηφορική κλίση στην ιστορία.
Ο ευνουχισμός του Ρομέρο και δύο νυχτοπεταλούδες.
Η μία παρασιτεί μεταθανάτια, κολλημένη στην τσίχλα της σόλας της λασπωμένης μπότας.
H άλλη πάλι φτερουγίζει νεογέννητα σαν ανάπηρη παιδούλα με την τύφλα στα μάτια της.
Η τύφλα στα μάτια της από κρασί και μυωπία.
Εκκολάπτεται ο νέος βοτανικός πανικός.
Η μία παρασιτεί μεταθανάτια, κολλημένη στην τσίχλα της σόλας της λασπωμένης μπότας.
H άλλη πάλι φτερουγίζει νεογέννητα σαν ανάπηρη παιδούλα με την τύφλα στα μάτια της.
Η τύφλα στα μάτια της από κρασί και μυωπία.
Εκκολάπτεται ο νέος βοτανικός πανικός.
Το κορίτσι με τον ανεμοστρόβιλο χούλα χουπ στο χέρι
βρίσκεται στη μέση ενός πράσινου λιβαδιού.
“Ζωντάνεψε τη νέκρα και φύσηξε μέλισσες στα μαραμένα μου σκατά.”
βρίσκεται στη μέση ενός πράσινου λιβαδιού.
“Ζωντάνεψε τη νέκρα και φύσηξε μέλισσες στα μαραμένα μου σκατά.”
Και 'γω σαν φρεσκοτεμαχισμένος κιμάς,
σαν την πιο βλαμμένη νεκροφόρα που σαρώνει την υδρόγειο
ψαρωμένος φοιτητάκος με ύφος ραγισμένης πορσελάνης
θα σταματήσω να βρέχομαι με χίλιες μπόρες στο κεφάλι.
σαν την πιο βλαμμένη νεκροφόρα που σαρώνει την υδρόγειο
ψαρωμένος φοιτητάκος με ύφος ραγισμένης πορσελάνης
θα σταματήσω να βρέχομαι με χίλιες μπόρες στο κεφάλι.
